Tendensen binnen de culturele sector.
Duurzaamheid:
Men kan geen krant, tijdschrift of mediakanaal raadplegen of men heeft het over klimaatverandering, milieu, duurzaamheid. Stuk voor stuk vindt men artikels over sectoren die daar mee bezig zijn. Maar hoe is het nu gesteld met de culturele sector. Wat is hun bijdrage in het verhaal naar meer duurzaamheid. Cultuur zal de wereld niet kunnen redden maar ze zullen wel kunnen bijdragen tot het redden van de wereld (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010). Theoretici zeggen al langer dat cultuur een noodzakelijke speler is in duurzame ontwikkeling, dat het zelfs evenwaardig is aan de economische en sociale pijler van duurzaamheid. Dat besef lijkt eindelijk ook in de sector zelf door te dringen (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010). Daarom is men ook gestart met de oprichting van Pulse Transitienetwerk Cultuur. Cultuurspelers met een ‘sense of urgency’ besloten de handen in elkaar te slaan en de krachten te bundelen in een netwerk (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010). Pulse is de ontmoetingsplek voor duurzame cultuur. Het brengt transitie-innovators en beginnelingen samen en probeert het duurzame handelen op die manier te versterken (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010). Pulse is een netwerk waar men in de eerste plaats expertise met elkaar kan delen. Men moet beseffen dat men binnen de culturele sector op meerdere aspecten van duurzaamheid kan inspelen. Ten eerste men kan energie besparen door de culturele tempels meer te isoleren en op structureel vlak meer ecologisch te maken. Ten tweede kan men vol inzetten op recyclage: hoe men drank aanbiedt maar ook hoe men reclame voert. Ten derde mobiliteit. De muziekpodia kunnen vooral hier jongeren aanzetten om op een alternatieve manier naar een concert te komen en de wagen thuis te laten. Vervolgens is het ook belangrijk dat culturele organisatie ook inzetten op interne ontwikkeling van zijn medewerkers. Deze medewerkers opleiden en bijsturen naar een duurzaam verhaal. Toch zal er nog heel wat nodig zijn om de culturele sector mee te krijgen in de duurzame omme slag. Want veranderen en ecologisch denken kost geld. Het is ook belangrijk om duidelijk te maken dat overgaan naar meer duurzaamheid geen belemmering is, en mag zijn voor de artistieke vrijheid. Maar aan de andere kan mag artistieke vrijheid ook geen term zijn waar men zich kan en mag achter verbergen. Men kan het niet ontkennen dat de culturele sector ook veel potentieel heeft om mensen te bereiken, om bij bezoekers een bewustwording te creëren. Verduurzamen kan voor een culturele organisatie onmiddellijk een positief effect hebben op zijn imago, financieel en het maakt de organisatie ook klaar voor de toekomst (Wagemakers, Knol, & van Bokhorst, 2019). Wanneer men een rondvraag doet binnen de culturele sector dan blijkt iedereen hoog te willen inzetten op duurzaamheid maar als men in praktijk kijkt, kan men vaststellen dat men maar een klein beetje bezig is. Daarom is het belangrijk dat men elkaar gaat helpen binnen de sector en dat er nog organisaties het voortouw nemen om zo de andere binnen de sector mee op de kar te krijgen (Wagemakers, Knol, & van Bokhorst, 2019). Daarom een paar concrete voorbeelden en hoe zij duurzaamheid aanpakken.
Kris Van Trier het gezicht van toneelgezelschap Comp.Mariu en bekend voor het maken van openluchtproducties heeft aan dat zij vooral inzetten op het leveren van de inspanningen naar duurzaamheid en er niet te veel over praten. Wat zij eigenlijk wel beter zouden doen om andere organisaties te helpen. Het is nauwelijks geweten dat zij hun podium zelf maken met inheems hout. Wanneer ze in het buitenland zijn met een productie oog hebben voor de plaatselijke lekkernijen en deze dan ook aanbieden. Men heeft het besluit genomen om bij daglicht te gaan spelen en hun kantoor is gemaakt met modulaire containers. (Kris van Tries) (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010).
Belgisch kunstencentrum Bozar heeft het label ‘ecodynamische onderneming’. Dit hebben ze doorgetrokken naar hun catering. Dit was voor hen niet de goedkoopste weg maar wel een bewuste keuze. En dit wil niet zeggen dat alles veggie is. Via een aanbesteding zijn ze bij een goede leverancier terecht gekomen (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010) en zetten ze de transitie van duurzaamheid verder door.
De Gentse Feesten hebben al een aantal jaar geleden de duurzaamheidkaart getrokken. Er mogen geen wegwerpbekers meer gebruikt worden. Dit jaar gaat men nog een stap verder en moet als het servies dat gebruikt wordt, duurzaam zijn. Zo gaat men stap voor stap meer verduurzamen. (Gentse Feesten: naast herbruikbare bekers nu ook herbruikbaar servies, 2022)
Er zijn nog tal van voorbeelden van hoe men kan verduurzamen in de culturele sector. Toch is het voor deze sector heel belangrijk om een plaats te hebben waar veel info samenslaan (Schrijen, 2021). Het zal dan ook belangrijk zijn dat men binnen deze sector elkaar gaat aansturen en inspireren naar meer duurzaamheid (Schrijen, 2021).
Bibliografie
Gentse Feesten: naast herbruikbare bekers nu ook herbruikbaar servies. (2022, 03 07). Opgehaald van stad.gent: https://stad.gent/nl/cultuur-sport-vrije-tijd/nieuws-evenementen/gentse-feesten-naast-herbruikbare-bekers-nu-ook-herbruikbaar-servies#:~:text=De%20Stad%20Gent%20draagt%20duurzame,nu%20nog%20een%20tandje%20bij.
Kenniscentrum Duurzaam ondernemen. (2010). Duuraamheid in de Culturele sector. MVO.
Schrijen, B. (2021). Naar een duurzame cultuursector. Tools, gidsen en organisaties voor de volgende stap. Boekman. Opgehaald van https://www.boekman.nl/wp-content/uploads/2021/06/BmXtra_24_def.pdf
Wagemakers, R., Knol, J., & van Bokhorst, J. (2019). Duurzaamheid in de Culturele sector, stepstones voor toekomstig duurzaamheidbeleid. Amsterdam: Bureau 8080 en Boekmansstichting.
Kris Van Trier het gezicht van toneelgezelschap Comp.Mariu en bekend voor het maken van openluchtproducties heeft aan dat zij vooral inzetten op het leveren van de inspanningen naar duurzaamheid en er niet te veel over praten. Wat zij eigenlijk wel beter zouden doen om andere organisaties te helpen. Het is nauwelijks geweten dat zij hun podium zelf maken met inheems hout. Wanneer ze in het buitenland zijn met een productie oog hebben voor de plaatselijke lekkernijen en deze dan ook aanbieden. Men heeft het besluit genomen om bij daglicht te gaan spelen en hun kantoor is gemaakt met modulaire containers. (Kris van Tries) (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010).
Belgisch kunstencentrum Bozar heeft het label ‘ecodynamische onderneming’. Dit hebben ze doorgetrokken naar hun catering. Dit was voor hen niet de goedkoopste weg maar wel een bewuste keuze. En dit wil niet zeggen dat alles veggie is. Via een aanbesteding zijn ze bij een goede leverancier terecht gekomen (Kenniscentrum Duurzaam ondernemen, 2010) en zetten ze de transitie van duurzaamheid verder door.
De Gentse Feesten hebben al een aantal jaar geleden de duurzaamheidkaart getrokken. Er mogen geen wegwerpbekers meer gebruikt worden. Dit jaar gaat men nog een stap verder en moet als het servies dat gebruikt wordt, duurzaam zijn. Zo gaat men stap voor stap meer verduurzamen. (Gentse Feesten: naast herbruikbare bekers nu ook herbruikbaar servies, 2022)
Er zijn nog tal van voorbeelden van hoe men kan verduurzamen in de culturele sector. Toch is het voor deze sector heel belangrijk om een plaats te hebben waar veel info samenslaan (Schrijen, 2021). Het zal dan ook belangrijk zijn dat men binnen deze sector elkaar gaat aansturen en inspireren naar meer duurzaamheid (Schrijen, 2021).
Bibliografie
Gentse Feesten: naast herbruikbare bekers nu ook herbruikbaar servies. (2022, 03 07). Opgehaald van stad.gent: https://stad.gent/nl/cultuur-sport-vrije-tijd/nieuws-evenementen/gentse-feesten-naast-herbruikbare-bekers-nu-ook-herbruikbaar-servies#:~:text=De%20Stad%20Gent%20draagt%20duurzame,nu%20nog%20een%20tandje%20bij.
Kenniscentrum Duurzaam ondernemen. (2010). Duuraamheid in de Culturele sector. MVO.
Schrijen, B. (2021). Naar een duurzame cultuursector. Tools, gidsen en organisaties voor de volgende stap. Boekman. Opgehaald van https://www.boekman.nl/wp-content/uploads/2021/06/BmXtra_24_def.pdf
Wagemakers, R., Knol, J., & van Bokhorst, J. (2019). Duurzaamheid in de Culturele sector, stepstones voor toekomstig duurzaamheidbeleid. Amsterdam: Bureau 8080 en Boekmansstichting.